Yaya - Gazeteleri Biriktiren Çocuk

Okurdum dünyanın ruhunu
Kızıl geceye
Bir öpücükle buz kesti kalbim
Durduğu yerde
Bu benim masalım
Hiç bitmeyecek sandım
Anlattım herkese güneşi
Gösterdim sonra sevmeyi
Kaybetmek yoktu artık gençliği
Birden kandırdı beni
Ruhumu çaldı götürdü
Ben küldüm o sarmaşık
Unuttum adım neydi
Bu benim masalım
Hiç bitmeyecek sandım
Uçtum sonra kollarına tutsak
Peşimi bırak
Aynalarda kaybolmuşum
Gözlerime bir bak kardeşim Öyle misin sahi
Yüzüm değişmiş
Ağlamışsın ve gözyaşın
Kalbime dökülmüş
İşte o an çözüldü buzların
Ve sana baktım
Gözlerin açıktı tanıdım
Çırılçıplaktın
Bu benim masalım
Hiç bitmeyecek sandım
Yürüdüm hep toprağa bastım
Hayal kurdum sınırsız
Tam unutmuşken o yüze rastladım
Yine kandırdı beni
Ruhumu çaldı götürdü
Ben küldüm o sarmaşık
Unuttum adım neydi
Bu benim masalım