İlker Uncuoğlu - Bir Ben

Cok insan tanıdım acıkcası bu bir ilk
Duygularım gecmiste olmadigi kadar yerinde ve keskin
Yazdigim tarih elimde cebimde yanyana kurallar etik gecitler bana iclerinden kimileri gibi
Ses o kadar yuksek ki kulakligimda saz söze yaz kişa dondu hayallerimdeki kiyilarda
Yetenek degil biz onun adina duygu deriz dinlediklerinde calandan esersin ve benim bu olanlarda
Ufkun kadar yazabilirsin tekrarlamaya gerek varmi
Saygisizlari affetmeye yeterli gucun varmi
Darmı bu yollar sana ne kalir sabaha karmı?
Bunlari yazalim vakit aktı bizide aldi yanına
Ne ulkemde yaptığım muzik yurtisindaki kulterlere benzesin istedim
Ne onlar gibi yasamak
Biz profosyeneliz zanettim heralde bu evden
Es gectim onca yalan haberi
Muzik dedigin her mecliste varken
Biz niye bu kadar birlik falan kelimeleri
Kandınız guzellerim Yalansa yalan deyin
Biraz cesaret edin
Tavsiyelerim en ufak fısıltıdan seri
Bu bedeni cevreleyemecek kadar derin
Acilar bicak yarasi gibi etimi kemirir
Sorulari karsilayan cevaplar bu siyah kusak kemerin
Hakikat, ac gozunu bu yoldan kac arkadasin barikatin arkasinda
Dizlerimin ustunde kimse gormeden aglar sozlerimin ucu evrenin sonsuzlugu kadar ardı ardına
Ve o şen gunler gelir simdi aklima ne olursa olsun gurur nerde kanka
Ne 3-5 kuruşa kendimi rezil ederim senaryolarin en krali benim elimde yalvarsanda
Bak dun aksam kimler ayrildi yine aramizdan
Yine yanlış yollar
Yanlis yollar kardan soguk bir gece gibi sırtın ağlarında
Neresinden baksam dedim gene olmazsa
Sozler, coskuları anlatamayan bir engin deniz , ölü hucrelerden dolu bir beyinden gelir
Gozler icindeki bebegi yitirir soguk serin bir bakış acisinda yukseldikce yukselir