Şeyh Şamil - Azrailin Olur

bekledim ölümü gelmedi
hayat sıktı ve artık bitmeli
elini yakamdan çekmeli
bedenim beyaz kefene girmeli
feryatları kesin duygusal değilim
sokaktaki kesim kubara eğilim
dumanlı bir hayat seçimim değil
sokakların içinde pasif içiciyim
Kadiköy burası sokaklar kirli
gururlu olan piçler bana kinli
mikrofunun başında Şeyh Şamil
defterini kapat ben geri geldim
bana yol göster yok çarem
çakallar sokakta beni bekler
dumanların içinde kaybolurken
yaşam koşusu bitmedi halen

sokaklar duman altında bekliyor
ıssız ve karanlık bir gün geçiyor
burası Kadiköy bekler son durakta
seni gel gel gör azrailin olur tüm geceler
kaderine göre yaşa budur yasa
ben ölürsem kaç kişi girer yasa
iyi güne değil ben kötü güne bakarım
iyi biri değilim ben kötü ruhlu adamım
sabah uyanınca aklımda sorunlar
rahat olamıyorum binlerce sorunla
yolum dar yolumda binlerce çakal var
boşuna uğraşma sonunda ölüm var
ruhumla bedenim bitirim ikili
kendi fişimi çektim bitirin işimi
uçurumun kenarında ölümü beklerim
bütün dotları cenazeme beklerim
geri gelir ruhum sokakta kevaşe
güneş doğudan batar bizim köyde
kusursuz dost aradım ama nerde
benim kötülüklerim iyiliğime perde

sokaklar dumanaltında bekliyor
ıssız ve karanlık bir gün geçiyor
burası Kadiköy bekler son durakta
seni gel gel gör azrailin olur tüm geceler