Cömert - Hasat Zamanı (Feat. Azade)

AZADE*

Adını duymak bile sarsıyo beni batsın adın,
Nasılsın hayatımı şiire dönüştüren kadın?
Nasıl bi sihirbaz aşka hükmeder ki ?
Sihri boz o zaman niye beni gözyaşlarımla yıkadın ?

Aşk ne bi gün biter nede tek bi gün bıkarım senden,
Hele ki ölmek istemekten buna inanın,
Eğer görürsem gözlerinin içine bakanı,
Düşlediğimiz evi bitirdim içine onuda koyup yakarım.

Yeminle ben ölümü başaramıyorum,
Bu yüzden azrail yanımda mülayim takılır,
Ben aslında ona değil de sona yakınım,
Bu yüzden her kelime dönmen için adını kağıda yakalır.

İnanmamak her insanın inancı o yalancı,
Hesabını aşk olarak ödendiği mekanda yancı,
Bilanço bundan ağır aslında ben aşk elimde,
Son kez kapıyı çalarken yatakta o yalancı.

AZADE - NAKARAT:

Sen benim tek ağacımsın meyve vermesen de,
Beklemek zorundayım hasat zamanını,
Ölmem için tek duacısın,sen;
Yanıma gelmesende yaşamak istemiyorum ben bu vasat hayatın acısını.
Varlığının açısını parmaklarım ölçmedikçe,
Yokum ben o bana kalbinden biraz bölmedikçe,
Yaşamanın ne anlamı var ne gereği ? Ne de anlamı kalır aşkının o benim gözyaşımda yüzmedikçe ?

CÖMERT*

Şu ay olmasa ne yaptığını bilmediğim vakit ben kafayı yiyebilirim canım.
Ve ben ay kadar çaresizken,çare bile çaresizken,sen canına can kattığımı tanı.
Sıcaklığı ateştir,pöfür pöfür tüten,
Ve aklımı düşünceler değil ömür büker.
Şu sıcaklığı güneştir gökyüzü ölüyken,
Çölündeyim Sahra'nın deve bende ölüm diken.

Sayın dertlerimi yıldızlardan başlayıp,
Gözyaşımdan ayları yıllardanda bakışları,
Kadar zırlayan her derdimin baş tanığı,
Sen yazdığım her şarkıda atılan nağmenin en yanığı.

Kopardığım her çiçekte şaşırtıyorum kokunu,
Bir yoluma zevâl olmayan adın her vakit okunur,
Dert beni senelerdir mezun edemeyen bi okul,
Ve ben bir haylazım canım keder ayrılığına doku.

AZADE - NAKARAT:

Sen benim tek ağacımsın meyve vermesen de,
Beklemek zorundayım hasat zamanını,
Ölmem için tek duacısın,sen;
Yanıma gelmesende yaşamak istemiyorum ben bu vasat hayatın acısını.
Varlığının açısını parmaklarım ölçmedikçe,
Yokum ben o bana kalbinden biraz bölmedikçe,
Yaşamanın ne anlamı var ne gereği ?
Ne de anlamı kalır aşkının o benim gözyaşımda yüzmedikçe ?