Rafet Duman - Karakoyun

Kara koyun meleşirken yaylada
Beni gurbet lokma lokma zay etti.
Sarı gülüm açar iken bahçada
Beni gurbet lokma lokma zay etti.
Karaladı felek benim bahtımı
Söndürmedi içindeki yangını
Çok ardım mutluluğun tahtını
Zalim gurbet ona buna yar etti.

Anam duysa sinesine taş basar
Sevdiğim yüreğime kan damlar.
Dayanacak ne dermanım sabrım var.
Gurbet bana yaşamayı zor etti
Beni gurbet lokma lokma zay etti