Yavuz Bingöl - Gün Işınmış

Gün ışımış güller kızıl tomurcuk açmış
Bin bir cefa ile canım yorulu kaldım
Hayat bize biz güzele candan vurgunuz
Eller kelepçeye canım vurulu kaldım

Gel be bacım gel gardaşım varsın etsinler
Bülbülü susturmak için onlar ötsünler
Bu kan deniz deryasında batsın gitsinler
Ezel cefa ile canım yorulu kaldım

Kara dünya ne senden ne senin gücünden
Korkmadık boyun eğmedik zındık saçından
Yüreğime yer eyleyen bitmez acından
Bir sefil çembere canım sarılı kaldım