Aşık Veysel - Bizim Eller Yaylasına Yürümüş

Bizim eller yaylasına yürümüş
Tez gidelim o dostlara erelim
Boz dumanlı mor çiçekli yaylanın
Soldurmadan güllerini derelim

Kuz'lamış koyunlar kuzular körpe
Saf tutar güzeller el çırpa çırpa
Çöldeki ceylanlar çıkmadan sarpa
Kemend atıp kollarını saralım

Bizim elin menevşesi mor olur
Güzeli aşıka sitemkar olur Her çiçeğin bir mevsimde yer'olur
Bu sırlan tabiata soralım

Bülbüller susmadıki güller solmadan
Sümbüller kuruyup hep toz olmadan
Yüce yaylam sana duman inmeden
Zurba zurba kekliklerin görelim

Sarı durnam tel tel olmuş kanadın
Veysel'in dilinde tespihtir adın
Hayal mıydın gözlerimden ıradın
Ahu gözlüm sümbül saçlı meralım