Araf Gf - Hüzün Şehiri

Merhaba karşındayım sanki yuttun dilini
Sayende gördüğün aydın ebedi hüzün şehri
Gözlerime bakma kadın kıskandırma güneşi
Sensizliğin ölüm olur ölümü hiç görmedin

Kimse gelip sormadı bu çocuğun derdi ne
Hüzün kokan ellerine şimdi neler verdiler
Kalbim rahat durmaz kesin bulaşır bi derde
Merakım beyaz dediğin çarşafının rengi ne

Nerdesin be kadın bugün hangi evde sabahladın
Yanımda yoksan karanlık ve anlamı yok sabahların
Ben öpmeye bile kıyamazken neden kanlı çarşafın
Ve merak ettim alınyazım bensiz sol yanın nasıl

Ne demek istediğimi anladınmı sevgilim
Ben hala müptelasıyım piç ettiğin sevginin
Doğru söyle onların verdiği tek şey, sevgimi
Herşeyi kabul ettimde sevebilirmi ben gibi