Abdurrahim Karakoç - Gölge Oyunu

Ben avcı olurum o ceylan olur
Kovalar dururum kendi gölgemi
Umut toprak olur dert zaman olur
İp takar sürürüm kendi gölgemi

Her kuşluk vaktine her ikindiye
Bölerim gölgemi üçe ikiye
Eli boş bebekler oynasın diye
Armağan veririm kendi gölgemi

Gölgemde bir değil bin yara kanar
Gölgeme değerse gölgeler yanar Geceleri gölgem yollarda donar
Kar gibi kürürüm kendi gölgemi

Soyunur aynalar ışıktan renkten
Bazen akşamüstü bazen çok erken
Kuşlar gökten yuvasına dönerken
Güneşte görürüm kendi gölgemi

Sevgi dağ zirvesi kin dipsiz kuyu
Karıştan kısadır hayatın boyu
Kirletirse şayet toprağı suyu
Göğsünden vururum kendi gölgemi