Ozan Harun Yiğit - Kerem Eyle Gülüm

Kıblem oldun yüzüm sana çevirdim
Kerem eyle gülüm seversen beni
Seni Kabe bilip secdeye vardım
Kerem eyle gülüm seversen beni

Dikenli yollarda çıplak yürüdüm
Ardından ayağım kanlı sürüdüm
Bütün benliğimi senle bürüdüm
Kerem eyle gülüm seversen beni

Harlı ateşlerde yandım aşkından
Bana yer var mı gönül köşkünden
Paylaşayım sevinç ile coşkundan
Kerem eyle gülüm seversen beni

Şu dünyanın içi sevgisiz boştur
İnsanın insana saygısı hoştur
Sen de Yiğit gibi birazcık koştur
Kerem eyle gülüm seversen beni