Keyra Arç - Vitrin insanları

Aşk tesadüfleri severmi diyorsun
İstişaresi yapılmıştı gönlümdeki aşklarımın
Dışarıda milyonlarca fakir varken
Kimsenin bir gram sevmeye hakkıda yoktur

Mal mülk peşinde koşanların tedir telaşı
Ne şöhreti Götürebilecekler nede en iyi aşı
kaşı keyra başı yükü omzundan taşır
Cihat etmeye belkide küçüktür yaşın

Varmıdır bu hayatta düzeni bozulmayan
Para kazanırken terinden yorulmayan
O yolun yolcusuyken yolundan usanmayan
Bir rahmanllah tanırım muhtaçtır korunmaya

varmıdır bu hayatta doğruya değer biçen
hayat bir manevradır önünden gelip geçer
Tadıma tat katacak birini tanıyordum bir zamanlar
oda ömür boyu sevilmek yerine ölümden ölüm seçer

Bu da mı Tasadüf
Beni yaktı, yıktı, gitti
Budamı Tasadüf Beni harcadı sevemedi


Küçüktük hayallerimiz büyüktü
Büyüdük hayallerimiz küçüldü
duvarlara tırmanma yarışısındaydık fakat
mutsuz olabilmemiz ozamanlar ne mümkündü

Vitrin kızları şimdi alınganlğın dışındalar
Tesadüfmü kaldı gerçektir prangalar
her sınanmanın dünyadır yeri
iskelet dediğinin giysisi değik ki deri

Sevdiklerin gerçekte sevdiklerin mi?
Biz çıkar için hiç kimseyi sevmedik mi?
Söylesene bunların neresi tesadüf
Tesadüf olamaz tesadüf ne mümkün

belkide birazda farklı açıdan bakmalıyız
ağaran saçlara başka düşler takmalıyız
dudaklarımız başkasında ruhumuz aynı
tesadüf olamaz tesadüf ne mümkün