Arman Özikbal - Gitme Vakti

Ciğerlerime doldurdum nikotini ben bugünde
İstediğin şehir senin olsun bak bunu iyi dinle
Kimsem kalmadı artık bu hayatta tekim
Günler geçtikçe anlıyorum azalıyor vaktim

Umudumu kaybettim kurduğumuz hayalleri
Tanrıdan senden başka bişey istemedimki
Aklıma geliyor gülümsediğin hatıralar
Eskisi gibi yüzüme bakıp Arman der gibi

Sigarayı bırakmıyorum hayata rest çekip
Belki aptalca ama yok tutunacağım bir ip
Kilometrelerce uzaktan haykırdım sana sevgimi
Belki boşvereceksin bu parçamı bile dinlemeyip

Azrail bile çok defa es geçti beni
Ama yakından hissettim ben sensiz cehennemi
Bir gün beyaz kefene sararlarsa lakin
Çıkarma sakın kalbine koyduğum emaneti

Başharfini taşıyorum ben sol kolumda
Kolumu sıkıp delisin derdin ya bana
Vaadlerim fazla değildi temiz bir başlangıç
Yaparız diye düşündüm ama ne fayda


Mutlu olmandan başka bişey istemedim inan
Sadece ben mi yoksa küçük kalbimmi yalvaran
Martılar mutlu eder belki yeni şehrinde
İstanbul'muş asıl bizi ayıran

Yerini kaybetmedin bende hala değerlisin
İki arada kalma bu senin için en iyisi
Evim vardı eskiden gülen yüzlerle karşılandığım
Darmadağın oldu artık kalmadı mecalim

Tanrım yardım et en parlak ışığım sönmekte
Beklemek fayda etmez bak ne kaldı elimde
Birde resmine bakıp koca bir iç çekmesem
Neyse boşver yaşarım ben hayatı en dipte

Gözyaşının tek damlasına kıyamam ben bilirsin
Ama seni öpecek artık benden başka birisi
Sen mutlu ol bu benim tek isteğim
Geldi artık bu şehirden gitme vaktim

Hoşcakal
Hoşcakal