Abdülbaki Kömür - Aydınlık Veren Sensin

Aydınlık veren sensin
Kalbi sökülmüş çağa
Aydınlık veren sensin
Kuraklaşan toprağa
Al güller seren sensin

Gönüllere muhabbet
Gözlere nöbet nöbet
İlim, haya, feraset
Çiçeği deren sensin

Karanlıklar bürürken
İnsanlığın gözünü
Damla damla nurunla
Hikmeti gören sensin

Horlanırken müminler
Ezilirken müslüman
İslam'a sahip çıkan
Rahmete veren sensin