Alhun Aydın - Gölgelerin Aydınlığı

Gecenin bu karanlığında
Işık yok hiçbir şey yok
Hatıralarımdan başka
Yolumda rehberim yok

Zor geliyor yürümeler
Sürünüyor ayaklarım
Gölgelerin aydınlığında
İlerliyor adım adım

Kayıp bir anı kadar yalnızım
Geçmişe ne kadar muhtacım
En az onun kadar cansızım
Belki de bir gölgeyim
Karanlık çöker zamanla
İçimdeki aydınlığa
Savaşırken karanlıkta
Gölge de ben aydınlık da

Zamanda ben bir yabancı
Aradığını bulamayan
El vermiyor hiçbir hancı
Kaybolmuş bu yolcuya

Soluk yüzler loş simalar
Kaybetmişler aydınlığı
Her bir yüzde boş ima var
Bir bak, herkesin yüzü aynı