Koliva - Destan

Yaylanın yolunda düşündüm seni
Yarsız yaylalara koymayın beni
Dağın eteğinde kaybolan canı
Arar mısın gülüm yan kıyamete

Dere mağarada yazdım fermanı
Artık gitti dizlerimin dermanı
İşaret bıraktım mavi yazmanı
Hasret idik gülüm yan kıyamete

Zamb kırıldı düştüm karanlık yere
Üstümden akıyor bulanık dere Kader böyle imiş oldu bir kere
Hasret idik gülüm yan kıyamete

Artık benim yoktur gece gündüzüm
Zambların altında karanlık gözüm
Dere ile gelsen bulunur izim
Hasret idik gülüm yan kıyamete

Güz geldi mi? Gürgen yaprağın soldu
Yaş akan gözlerim kan ile doldu
Dokuz sene sevdim ellerin oldu
Hasret idik gülüm yan kıyamete