Ferman Baba - Gel Hele (Uzaktan Gelmişim)

Uzaktan gelmişim bir su ver bacı
Yolcu yolun bulamıyor gel hele
Ben köyüme niye oldum yabancı
İnsan özle dolamıyor gel hele

Niye tütmez bacaların dumanı
Sanki vurmuş köye Nuh'un gümanı
Konu komşu helalleşme zamanı
Kalburunu elemiyor gel hele

Hani bu pınara inen ceylanlar
Bu köy benim köyüm diyen insanlar
Bu nasıl bir yazı söyleyin canlar
Hiçbir silgi silemiyor gel hele

Akıl ermez bu gurbetin göçüne
Dolandım da düştüm pegler içine
Söyle bacı bu toprağın suçu ne
İnsan nefes alamıyor gel hele

Meram Suyu aka aka durulmuş
Bir başına dura dura yorulmuş
Sanırsın ki insanlara darılmış
Çayır çimen sulamıyor gel hele

Asker'in kapıda on oğlu vardı
Çolak'ın ardında koca duvardı
Bin belayı bir nefesle savardı
Kimse haber alamıyor gel hele

Neyin esirgedi bu koca doğa
Göçe öncü oldu bak Bektaş Ağa
Ataların can verdiği toprağa
Nesil sahip çıkamıyor gel hele
Boşa koysam dolmaz dolusu almaz
Gurbete göçenler bir daha gelmez
Bu gidişle köyde hiç insan kalmaz
Göçün tutan kalamıyor gel hele

Kan ağlıyor Hoştülbent'in taşları
Tüm köylüler olmuş göçmen kuşları
Nurettin Hoca'nın can kardeşleri
Birbirini bulamıyor gel hele

Ne güzelmiş bizim köyün insanı
Anlaşılır her bir sözde lisanı
Ben gurbete saldım bacı beş canı
Yüreğimi bölemiyor gel hele

Mevlam kılsın günümüzü nazara
Göz eyledik her yıl azar azara
Bir ev daha göçecekmiş pazara
Göçmeyenler gülemiyor gel hele

Altmış üçün yazı ben düştüm zara
İşimden gücümden oldum avara
Tuttum barhanamı çıktım yollara
Göçen geri dönemiyor gel hele

Su başında abdestini almadan
Kulaklara ezan sesi dolmadan
Üç beş kişi bir cemaat olmadan
İnsan namaz kılamıyor gel hele

Ferman Baba bu yoksulluk bir bela
Saldım barhanayı üç günlük yola
Malı mülkü sattım gitti bir pula
Başka bir şey dilemiyor gel hele