Farazi V Kayra - Unutulanlar (Karaçalı, Vinyl Obscura)

Kayra verse
kara göründü kursağımda insaf
burda hiç bir korsan ölümle iflah olmaz
acaba kimsin kim cenaze sahibi
geçerken uğradım demek nedir yeterli mi
otur biraz soluklan daha yolun var
keyfe bin keder çocuklar cebimde rüzgar
kesseler bırakmam müsafirimsin
ölen birinden kalma pijamalar giydim
cebimde var beş altı tane küp şeker
sabah bir boş bulunup da istemişti benden
ve pek tabii ki perdeler dokunma böyle kalsın
her sabah gözümde kanlanan haramsın
kara fonla başlar beş ay boyunca durmaz
böyle susmak olmaz birazcık anlat
sen sihirbaz kılıçlar yutturan
birazcık anlat böyle susmak olmaz
Karaçalı verse
bir kere gözünde buz kırıklarıyla hoşça kal dedim ederine
kimim ben burası ne ağlamanın bedeli ne
benzediğinde yanağın bir mendil yanan dinamite
işte öyle dişimi sıkıp gömüldüm kederime
mezemiz masada az mezgitimiz eksik
şarkılar ve rakı var kokun kadar keskin
dinlediğimiz hiç bir şarkı etmedi teskin bizi
kin duvarda asılı kin orda eğik resmin gidişin akşam oldu pazar kapanışı gibi
sokaklar angarya ve çerçöp çadır ipi
odanın içine radyodan sızan hayaletin
çıkardık pillerini unutmayı hayal edip
bir alçak bunu diyebilir ancak inanmam
bir alçak buna gülebilir ancak
biraz da kayboldum
yoruldum ama kaçmadım
savaş yanlısı saçlarından
Kayra verse
yer yarıldı ivedikle içine girdim
yanımda kin falan götürmedim ödünç verir misin
duvarı kanatarak bu ranzalarda yarım akıl yat
ben değil fakat fotoğraflar hoyrat
birazcık insaf kimsenin değil sokak
panayır ortasında aramadım ki matrak
onca laf sonunda söyle var mı maksat
laçkalıklı harman imajlarla duyma yok sat
hatırlayan mı var acaba neydi vicdan
kaldırımda dil bulup önce ben kopartacağım
bacalarından dumanı ters çıkan vapurlar
akşam üstü olmadan kara çelenk bıraktılar
üstü neyse lafı dolandırıp tek satırda yazmadan
karanlık puntolarda kendi kanlarıyla yarına kalamadan
pek düşünmeden tek bir başlık attılar unutulanlar