Tenya - Karabiber

1. Verse:
Ne olurdu tekrar çark etmese organlarım
Buz kesip yığılsaydım kırmızıya ramak kala
Ütopyamda karınca kadarım sırat hamak bana
Adım ölüm sinsice tadımı bırak damaklara
Kulağına formüller fısıldarım karabiber
Bir devri yok ediyor içimdeki haramiler
Kaburgama hafriyat taşıyor sanki zaman
Yok olmaya yüz tutmuş hayat denen harabeden
Kurumuş parmak uçlarımı tükürükledim
Günaydınla başlıyor bütün küfürlerim
Sağanak melodi eşliğinde yerlere düşür beni
Şarkılar ilaçların hiç okunmamış küpürleri
Simetrik eşcinsel kaldırım taşlarının
Arasına sıkışmış bir izmarit yalnızlığım
Devrin en modern hastalığı kansere tutulmuş
İstemsizce bölünüyor uykularım 2. Verse
Ruhum otogarın bayat çaylarının bağımlısı
İsrafilin sur'una verse yazdım sağır mısın?
Geçmiş bir fanusun içindeyken
Odamdaki mantar tabloya sığar mısın? bilmem
Dünyanın hep adaletsiz terazesi
Canımıza susadık bu yüzden sema sessiz
Beni bulmaz dediğin ölüm ütü değil ki
Sade yaşlı ve kırışık derilere temas etsin
Ritmi bozuk kalplerin içi dopdolu
Güneşi mumyalayan antik çağ doktoru
Bir yelkenli yapmışken karayele
Bulamıyorum avucuma sığacak bir bosporus
Boynunda sallanan asma köprüde
Elimde tezenemle kaşlarımı çatıyorum
Aşıklar ağzı açık seyrediyor beni
Ses tellerime şelpe atıyorum