Doğan Karatepe - Kangaldan Gel

Sen gittin döndüm çıraya
Sivas büründü karaya
İki yakam bir araya
Gelmez sen gelene kadar

Kangaldan gel aradan gel
Sincan üstü zaradan gel
Öldüm öldüm yetiş öldüm
Aşkın açtığı yaradan gel



Gülom hasretinden yandım
Türlü dertlere boyadım
Yiğidoyumda dayandım
Sönmem sen gelene kadar
Kangaldan gel aradan gel
Sincan üstü zaradan gel
Öldüm öldüm yetiş öldüm
Aşkın açtığı yaradan gel



Kapımı kimseye açmam
Sanki alem bana düşman
Doğan doğduğuna pişman
Oldu sen gelene kadar

Kangaldan gel aradan gel
Sincan üstü zaradan gel
Öldüm öldüm yetiş öldüm
Aşkın açtığı yaradan gel