Feragat Faraza - Hani Mümkün Değildi

Ne gülde tütsü kaldı ne bülbülün ezgisi
Gönlüme yangın düştü, aklın aciz sezgisi
Kimin var ki haberi
Yüreğimde girdaptır lava dönüşen alkan
Gündüz suskun yanardağ gece püsküren volkan
Gittiğin o günden beri
Seni niyet tutarak el uzatırken aşka
Dipsiz feza dibinde ışıltısı bambaşka
Tutma, incinir dendi
Alnımda silinirken hüznün son kırışığı
İnanmayan gözleri kamaştırdı ışığı
Yıldız kadir bir dendi Tutma, incinir dendi
Kaderim benim ile ne küstü ne barıştı
Geceler bir biriyle yarıştı
Düşürdü ağa yazı
Kalbimdeki volkana haydi bir çare öner
Sam kesilir göğsümde alevle geri döner
Zemherin ayazı
Düşürdü ağa yazı zemherinin ayazı
Bulutsuz gökyüzünden yere düşen yıldırım
Güllere kızıl düştü bülbüllere soykırım
Başım öne eğildi
Karun hazinesini aşkta göz ardı eden

Asla ayrılmaz derdik sen ruh ile ben beden
Hani mümkün değildi Başım öne eğildi, hani mümkün değildi
Sen rüzgar ezgisinde ay ışığı tadansın
Nilüferler içinde bitti büyülü dansın
O gül de kurudu mu şimdi

Ey Güneş'in tacını kıskandıran nur sima
Gel de benim bahtımdan geceye çığlık düşür
Aşkta hicranı kapan gönül neden daima
Buz içinde yanarken, alev koynunda üşür
On yıllık hasretimin goncasıdır hediyen
Sinemi mesken tuttun canevinde saklısın
Alevin rengi ile kalbimde açtın diyen
Sitemi duydun mu ki dudağa yasaklısın
Sahra'nın çöllerinde sanma ki çilem doldu
Sam yeline karıştı bir parladı bir soldu
Uzağımda belirdi yaklaşınca kayboldu
Sensiz geçen geceler zindandan daha koyu
Varsın hecelerine hayat vermesin beste
Alev oldu mısralar okunan her nefeste
Akıl baştan uçsa da, asıl serap kalpte der
Yangındaki yüreği hangi zincir zapteder
Hıçkırık düğümünde seda bulmayan hece
Kirpiklere tutunan damla oldu sadece
Zamanın tüneline akıp giden kaç gece
Vuslatın rüyasını gördüm her seferde