Bülent Ay - Armağan

Eski bir oyun gibi görünmeden süzüldüğüm
Sanki yaşımda değil daha küçüğüm
Ardımda kalan hayat altı üstü bir kaç nasihat
Miladım olur yazılır bugünlüğüm

Bahçemde yaz bahar yeniden sen gül dalı bense diken
Eller kavuşunca ten bırakmıyor hasretinden
Her yer seninle biz düğümlenmiş gölgeleriz
Duvarlara kazınır bu sevgimiz

Adını yazar gönül durağım kapına bir armağandır adağım
Uçuyor kalbim hayal kurup düzenine
Sebebim olur sesin nefesime kaderi müebbetim kafesine
Düşüyor kolum kanadım aşkın üzerine