Perenal - Gecelerim

Yeniden ayaklanırım merak etme ellerim yazınca
Doladabilirim bu normal baksana çukurlar kapımda
Sende susarsın lan usanmak yorulmak ve yaralanmaktan
Giderdin gelenler yalansa gözüne her biri bakınca

Sanada dertlerin baksaydı görürdün körlüğünü
Bende çözüm gördüm öldüğümü ve kestim bütün kördüğümü
Gel irdele gözden düştüğünü görmediler soldan döktüğümü
Alp anla artık göklere sığdıramadıklarının gömdüğünü

Onlar gördü sövdüğümü sevdilerki devam ettiler
Elden gelenle kandırıldık yukarı çıktıkça çektiler
Yerden tekmeyle kaldırıldık hüzün çıktıkça ektiler
Güvendik yalnız kaldırıldık duvarlar yıktıkça geldiler (ruhum yara)

Sıktıkça kirdiler şerden yürümek kıtlaşır
Yanlış seçimlerin varsa eğer dünün hep hırlaşır
Yalnızlık şarap gibi her saniye yıllanır
Yıpranmak düşündürürken düşünmek yıpratır



Kalk hemen yanına git yaralarının
Görünen o ki kara dolu güven aralarının
Benimle sarıla durur (yakın acı duy)
Gecelerim bırakmıyo ruhumu sabahlarım kuru


Sorunlu ben değil sorunlu benliğim hissiyatım
İnsanın yanında ol etsinler hiçli yardım
Hiçmi tüketmekten bıkmadınız üretmek neki
Hayat sıkıntıdan deniz yapıp engeller kürek çekmeni

Dengemden kaybediyorum ve geriye değil dibe
Yinede tekrarı var hala geçmişim işliyor içe
Siledebilirdim herşeyi fakat nefretim dolu
Hatırlayıp düşündükçe küfür ezberim olur

Pişmanım ezmedim besledim yalan insanın bestesi
Gariptir ki kalbin onu çürüteni sevmesi
Külfetin ganimeti rap tüm üflesin kesmesin
Gerçek değilse rüzgarın sesi çölde esmesin

Yanlış olan yöndesin ki çığlıkların fazlaca
Nasıl bir dünyanın içindeyiz biz yanan yanana
Karanlık hiç bitmiyo aklımdan kaçan kalana
Hayallerimizi enstruman mı sandılar çalan çalana



Kalk hemen yanına git yaralarının
Görünen o ki kara dolu güven aralarının
Benimle sarıla durur (yakın acı duy)
Gecelerim bırakmıyo ruhumu sabahlarım kuru