Sercan Budak - Belki Ben

Belki ben kurumuş , meyvesiz bir dal parçası

Belki ben erimiş ,uçmuş ,kurumuş kar tanesi olmuşum , doğmuşum da dert dünyaya yük , körpe ziyan.

Bir bakın burada çok olur benim gibilerden ki biz göremeyiz hiç güneşi; biz sığmayız hiçbir yere.


Halim yok çok zor geliyor kalkmak ayağa

Hayat çok yordu beni mecalim yok yeniden başlamaya (silip silip yazmaya)


Belki ben yaşarım gülemem hayatım hep böyle

Söylerim duyulmaz sesim acım çok içeride

Yorgunum kör bıçakmış umutlarım hep boşa faydası yok