Diken - Kara Dünya

Yıkılan yürek, yanan dünya
Bu tanıdığım nefretin sesi
Yağıyor başıma alev alev
Bir tek umutlarım kalkandır bana
Ah! Şimdi ensemde ölüm
Bir zamanlar zümrüt yeşili
Şimdi ağlıyor genç gözlerim

Dünya, karadünya
Geçilmez kalkan gözüyaşlı umut
Dünya, karadünya
Son söz ölümsüz düşlerimin

Bir zamanlar ay parçası Şimdi kana boyanmış yüzü
Elleri titrek, gözleri büyümüş
Korkmuş ama yılmayan çocuk
Bir zamanlar hayal kuran
Koşmak yerine diz çöken
Yüreğini tanrıya koşturan çocuk

Dünya, karadünya
Geçilmez kalkan gözüyaşlı umut
Dünya, karadünya
Son söz ölümsüz düşlerimin

Var ya, bu öykü senin, benim, herkesin oğul
Var ya, ölüm var ya, birlikte koşarsak yarın bizimdir oğul