Banu Kırbağ - Eski Tüfek

Bir insan ömrünü neye vermeli
Savrulup gidiyor ömür dediğin
Yolda kalan da bir yürüyen de bir
Savrulup gidiyor ömür dediğin

Yüreğin ürperir kapı çalınca
Esmeyen yelinden hile sezerler
Künyeler kazınır demir sandıkta
Savrulup gidiyor insan dediğin
Harcanıp gidiyor ömür dediğin

Bir insan ömrünü neye vermeli
Para mı onur mu taş diken bir yol
Ağacın köküne inmek mi yoksa
Çırpınıp duruyor ömür dediğin
Çırpınıp duruyor insan dediğin