Erdal Akkaya - Yaz Kadını

Yaz Kadını
Esen aşkın rüzgârlarıdır eteklerinde
Ellerin kapalı bir midye
Her an hazır bembeyaz inciler doğurmaya
Kıskanıyorum seni
Her şeyden uzak ve her şeyden yakın
Mutlu mutsuzluğunu yüreğinin
Bilinmez kimlerdir dolu bulutlar gibi
Geçen gözlerinden Yaz Kadını

Kiraz ağacı kimsesizliğin kırılırken içimde
Dalıyorum yağmur kuşları gibi serin sularına içinin
Ah Yaz Kadını maviliğim benim