Abdul Samet Çelik - Ravzasına Vardım

Şimdi Medine sokakları sensiz Efendim bir seher yeli esiyor Ravzayı Mutahhara'ya doğru

Hz.Bilal Habeşlerin ezanlar okuyor ehl-i beyt ağlıyor ümmet ağlıyor sahabeler ağlıyor Efendim

Ayrılığın ateşi yaktı Efendim ayrılığın ateşi yaktı Efendim yaktı

****

Ravzasına vardım hâlâ ordasın minbere çıkmışsın ümmetini sorarsın

Ümmetinin günahına ağlarsın ayrılık ateşi yaktı Efendim

Sen gidince sahabeler ağladı Ebubekir ciğerini dağladı

Fatma annem hiç gülmedi ağladı ayrılık ateşi yaktı Efendim

Ravzasına vardım ağlar gözlerim toprağın koklayıp yüzler süreyim
Bedenim taşımaz tutmaz dizlerim ayrılık ateşi yaktı Efendim

****

Ömer çıktı sahralarda ağladı senin ayak izlerini aradı

Yetim Hasan Hüseyin'inim ağladı ayrılık ateşi yaktı Efendim

Sensiz geçen günlerim Muharrem aşkının ateşi yaktı kül oldu

Kanlı gözyaşlarım akar sel oldu ayrılık ateşi yaktı Efendim

Ravzasına vardım ağlar gözlerim toprağın koklayıp yüzler süreyim

Bedenim taşımaz tutmaz dizlerim ayrılık ateşi yaktı Efendim