Ahmet Şafak - Tamam

Tamam, ben anlamam aşktan meşkten
Tamam, çıkmışım aşk denilen köşkten
Tamam kalmışım bir başıma
Doymadım şu genç yaşıma
Düşmüşüm bir kavganın ortasına

Tamam, sen seversin hem çok seversin
Tamam, benim için vefasız dersin
Tamam, oysa sevmek feda etmektir
Bazen çok sevip de gitmektir
Yetinmektir düşle bir gülüşle
Tamam

Bilirim, yüreğim adam olmaz bilirim
Bilirim hem severim yoluna ölürüm
Olmuşum düş gezgini bir düş avcısı
Bendeki doğacak güzel günlerin sancısı
Yolumdan döndüremezler beni
Giden gitsin, aramam gideni
Seversen böyle hesapsız sev beni Tut elimi, ver elini, sevmişim bir kez seni
Tamam

Ben aşktan anlamam haa
Oysa bir bıçak değmiş gibi bölünmüş düşlerim
Gayri iflah olmayız
Sen bir yerde ben bir dar da
Eski bir vatan kadar uzağız işte
Destanlar kadar yakın
Uzat ellerini cano yarama dokun
Belki böyle sevmemeli bir insan
sevmemeli bu zaman da
böyle ölümüne erkekçesine
bir kartal olmamalı ömrün doruklarında
Böyle kanadı kırık zemheride çırılçıplak
Gel de bu vahşi yanını
Bu en asil yanını
Kolaysa bırak cano
Kolaysa bırak