Alpay - Sen Gidince

Birden ışıklar söndü,heryer zindana döndü,sen gidince
Güneş bile karardı,içinde ismin yandı,sen gidince
Herkes bana acıyor,kuşlar artık ötmüyor,sen gidince

Yollar sokak ne tenha,bitti artık o rüya,sen gidince
Evde herşey huzursuz,bense çölde bir susuz,sen gidince
Saksıda çiçek mahsun,pamuk kedin ne durgun,sen gidince
Melekler seni aldı,içimde acın kaldı,sen gidince
Gittin dönüşsüz yola,tanrıdan rahmet oldu,sen gidince

Seni özledim,çünkü sevmiştim
Belki gelir diye,bu duayı söyledim

Kuşlar birgün ötecek,çiçekler de açacak,sen dönünce
İsmin çığlık olacak,kalbim birden duracak,sen dönünce Güneş nasıl da parlar,gözler sevinçten ağlar,sen bana
Dönünce
Tekrar kapım çalacak,dostlar bize koşacak,sen dönünce

Seni özledim,çünkü sevmiştim
Belki gelir diye,bu duayı söyledim

Tek tesellim bu dua,artık zehir bu dünya,sen gidince
Bana kimler bakacak,beni kim anlayacak,sen gidince
Kapandı perdelerim,karardı gündüzlerim,sen gidince
Olalım biz de hayal,yuva kursun melekler,sen gidince

Bulutlar sana duvak,cennet bize son durak,ben sana
Gelince
Umutlar sana duvak,cennet bize son durak ben gelince.