Audioman - Kavgam 4

İnanmakta geç kaybetmekte çabuktum.
Ben ayağa kalkmak istedikçe zamanı unuttum.
Nedenler aramayan sessiz bi çocuktum.
Hayatım yoluna girdi derken liseden kovuldum.

Kan kırmızı gökyüzünde yaşayıp yaz akşamları
O zaman anlarsın aynalardan kaçmak nasıl?
Nasılmış hayatına şekil veren yalanlar?
20lik bi paketten geriye kalanlarla (kalanlarla)

Gecenin sessizliği tokatlarken satırlarımı
Bugün vardığımız yer gözümü korkutuyor.
Sarhoş sayfalarıma kustururken kalemi
Radyonun hışırtısı kulaklarımı tırmalıyor.

Yıldızlar dökülmüştü gökyüzünden parkeme
Derin bi nefes aldım beynimde zelzere
Karanlık bi yokuştasın yokuşun en başında.
Gençliğimi düşürdüğüm kaldırımın taşında!

Neden konuşur anlamam tam susmalıyken zaman neden?
İçince ayık gezip içmeyince güzel kafam (güzel kafam).
Rutubeti soluyoken,
odamın karanlığında ciğerlerimi boğuyoken.

Sabah olmak üzere ben yatakta değilim
Elimde sigara var masamda kibrit gülmek
Ödediğin bedel için elimdeki tek nakit
Bi 14lü bulmak için bi hayli geç vakit (geç vakit)
Sayfalarca yazsamda
Kinimi kusmak için şarabım var dolapta (dolapta)
Sanırım anlamıyorum;
Hayatın aldıklarını verdiklerine saymıyorum (saymıyorum).

Sormak istemiyorum artık;
Sayfalarca yazsamda hırsımı alamıyorum
Kendimden kaçsamda aynalardan kaçamıyorum
Penceremi açmazsam odamda daralıyorum.

Bugünde görmez inan bugünde ölmez inanç
Dünümde kör bi bıçak ben yarınlar doğruyorum
Bi dumanla belirirken çocukluğun resmi
Aynı dumanı ciğere çekip ben ciğerlerimi boğuyorum

Gözlerini kapat kadın! Yalanlardan arın
Sade beyaz tenli ufkuna ben manzaramı doluyorum
Bu kadar saçmalıklar içindeyiz
Bu kadar sikik bi sistemde sayfalarıma doluyorum

Ne kadar masum olabilir hayat
Işıklarda cam silen bi çocuk nefes nefese koşuyodur
Peşinde zabıta halden anlamaz çünkü
20 bin lira verip oğlu özel kolejde okuyodur.

Çocukluğuna veda edip 19da sendelersin
Yirminde öldüğünü ellinde farkedersin
Yaşamak adına nefes alıp vermek
Sigara dumanında gizli yalan ve gerçek!