Audioman - Kavgam 6

Verse 1:
Bir kadın düşün. Göz altları yorgun
Bilinç altının en altında gözleri dolsun
Elinde sıgara. Ayakları bitkin
Hala nefes alıyorken içinde. Düşlemeyi kestin.

Bi zaman düşün. Gök yüzünün gürlediği
Bi evsizin sokakta sıcak bi ev düşlediği.
Bi zaman düşün. Gözlerinin görmediği yada
Yetimhanenin camında ölmeyi beklediğini.

Bir zaman düşün paranın olmadığı ve
Miğdenin açlıktan hayallerini zorladığı.
Bir baba düşün küçük çocuğunu kaybeden
Ve savaşta esir düşüp kurşun yerken enseden.

Yaşamak istiyorum düşünmeden sonrasını.
Bekliyorum.. Güneşin doğmasını.
Bilinç altının. Hakkımda sorular sormasını
Yalanlardan bahset ona..gerçekler ağır çünkü.

Nakarat:
Bir kuytu bulur ve orda yalnız ölür duygular
İnan hiç birşeyden haz almıyorum
İçimde aynı duygular.
Bana vurulmayı öğret alnımın tam çatından
Ölmek gibi rüyalarda kabusların katından.


Verse 2:
Kabuslardan kaçarken rüyalarda kaybolursun.
Uyanmak isterken kendini zor bulursun.
Ayakta zor durursun. Sabaha karşı beşte
Uyanıp tetiğe basmamak için kendini durdurursun.

Hala aynı yerdeyim ben bir bankta sabahlayıp.
Şaraba anlam katan duygularımı karalayıp.
Sayfalardan uçak yaptım gök yüzünün mavisine.
İnancımda kalmadı soktuğumun takvimine.

Bir günlük yaşıcak bu umutların kozada.
Gençliğinle ölür gider hayallerin kovada.
Bir okul çıkışı bi cıgara döndürdün.
İzin vermedin yaşasın hayallerini öldürdün.

Hatırla eskileri. Tozlu fotoğraf albümünü.
Çıkarıp dolaptan yakıp bi sıgara..
Düşün. Düşündükçe eksilirsin.
Düşün. Düşündükçe eksi bir.

Nakarat:
Bir kuytu bulur ve orda yalnız ölür duygular
İnan hiç birşeyden haz almıyorum
İçimde aynı duygular.
Bana vurulmayı öğret alnımın tam çatından
Ölmek gibi rüyalarda kabusların katından.