Burak Türe - Hercainin Edası

Eksik olan gülüşlerim yokluğunla bağdaşık
Söylesene gözlerimde kaç tane sen saklı.
Saymak zor değil mi ? Kaç yıldız sana eşit ?
Eminim ki bir gün yüzüne okuyacağım bu şiiri.

Noldu böyle ? Tüm sevgiler yatak döşek kalmış,
Bizden sonra yeryüzünde kimse aşkı kalpte tutmadı..
Aşk mı ? Emin ol anlatmamı istemezsin,
Eğer Mihrü Mah'ı hissedersen aşktan vazgeçersin.

Üzülmeye mecbursam, sade O'nla gelsin keder
Evet kalbim küçük, senden başkasına yok yer.
Her kimseden duyduğun iltifatlar önemsiz Esen rüzgarlar mı yuttu kokunu benden habersiz.

Unut demek dile kolay gelir, umutsa benledir
Sözlerimde herşey allak bullak aynı sen gibi.
Şöyle özetlesem sanki biraz daha net olur
Ressamın tuvalinde birleşen renklere eşittik

(Nakarat)

Kalpten gelen, dildekiyle bir olsaydı
Bizde böyle üzülmezdik, söyle nerede hatır. (söyle nerede)
Çoktan yazılmıştı aslında bizim bu öykümüz
Kış gelince açacak olan hercainin edası.