Cem Adrian - Kanarım

Her sabah uyanınca güne..
Simsiyah bir yalanın üstünde..
Büyük büyük, beton beton, duvar duvar
Sessizlik, sessizlik, sessizlik içinde..

Boynuma dolayınca zaman, ayrılığın o soğuk iplerini..
Kalın kalın, düğüm düğüm, boğum boğum..
Sarar beni yalnızlık,
Yalnızlık, yalnızlık elinde..

Bir gün solar, bir gün açarım..
Kendim düşer, kendim kalkarım..

Sessizce ağlar, sessizce susarım,
Susarım, susarım, susarım, susarım..

Bir gün ölür bir gün yaşarım..
Kendim söner, kendim yanarım..

Sessizce vurulur, sessizce kanarım,
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım..

Yalan dolan sağım solum, kırık dökük elim kolum..
Duruyorum duruyorum bir yerde,

Bir gün solar, bir gün açarım..
Kendim düşer, kendim kalkarım..
Sessizce ağlar, sessizce susarım,
Susarım, susarım, susarım, susarım..

Bir gün ölür bir gün yaşarım..
Kendim söner, kendim yanarım..

Sessizce vurulur, sessizce kanarım,
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım..

Bir gün solar, bir gün açarım..
Kendim düşer, kendim kalkarım..

Sessizce ağlar, sessizce susarım,
Susarım, susarım, susarım, susarım..

Bir gün ölür bir gün yaşarım..
Kendim söner, kendim yanarım..

Sessizce vurulur, sessizce kanarım,
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım..

Sessizce ağlar, sessizce susarım,
Susarım, susarım, susarım, susarım..

Sessizce vurulur, sessizce kanarım,
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım...