Doğaç - Rehin

Nasılsa yoksun diye anlattım durdum ben,
Ahmaklık korkumdu aklımdan oldum.
Gel rüyalarımı doldur ve güya kadınım olmuştun,
Eylül'de gözlerimden hayallerimi vurmuştun.
Sabahla buluştuğum sokaklarda unuttum seni, kuruntu dedim.
Geçen gün şiirlerimi bir şişeye sıkıştırıp fırlattım, duruldu deniz.
Bursa'nın özlemiydi göz bebeklerin,
Ben o şehirden kaçtım ve özlemek dedim.
Bilakis cesaretti, dönmemek geri.
Şiirlerle sulandırıp beslemek seni.
Çözümdü şarkılarımı hasretine koymak,
Yağmur kokan elvedalar hasretine doymaz.
Ölümdür kucaklarda azmedilen olman.
Artık kül birikmiş şarkılarımı mabedine koyma.
Fısıltılar kulaklarda devam etmeli,
Usulca bir öpücük farzı mizal trampet sesi.
Karşında bir fotoğraf, yani bir anlamı yok.
Meyhane koridorunda dostun olur klarnet sesi.
Yalan mı oyun mu? Yoksa sade masal mı?
Ağustos'ta kriz dolu ve korkunçtu kazamız.
İçten içe kinim ve nefretimden haz aldım, Masaya vurduğum ruaydı bencilliği kazandım.
Küllüğümde yanan sigara, bir bardak rakı.
Aklımda halen, beyaz yanaklarının kirazlaşması.
Susup susmamak için ısrarla inatlaşmamız.
Sarhoşken sesine eşlik eden şarkı, biraz daha rakı..
Bir kutuyla yaktığım şu hatıraların.
Kül tutan fotoğrafların gibiydi hatıran kadın.
Buruk bir geçmişin içinde sanki kaldılar yarım,
O ana şahit olan bir bank bir de kaldırım taşı.
Terminal yollarında gidip gelen uykularım var.
İnan ki ben de tiksiniyorum artık duygularımdan.
Yıllanıp gider ihanet karanlık kuytularımda.
Soğuk bir geceye inat son kez öpüp uğurladım bak.
Bursa'nın özlemiydi göz bebeklerin,
Ben o şehirden kaçtım ve özlemek dedim.
Bilakis cesaretti, dönmemek geri.
Şiirlerle sulandırıp beslemek seni.
Çözümdü şarkılarımı hasretine koymak,
Yağmur kokan elvedalar hasretine doymaz.
Ölümdür kucaklarda azmedilen olman.
Artık kül birikmiş şarkılarımı mabedine koyma.