Emre Ural - Özlemek

herkes farklı gözle bakıyo gülüm yeter sıkıldım
gidiyorum demiştin ya bana işte o an yıkıldım
bıraktığında aynı yerde kaldım vede bıkkınım
sana değil gülüm küsme ben hayata kırgınım



ellerimi tuttuğunda gözlerime bakıyodunya
sana hediye etmek istemiştim bir demekçik papatya
minik kızımız özlüyomu hayalinde babasını
üzülmesin burdayım ben o dik tutsun başını



sözlerime , gözlerime bakıyomusun ki şimdi
kapranlık odamdayım yanımda duran kim ki
gelmiceni biliyorumda dönersin ya belki
bir masaldı yaşadığımız son satırda bitti



şimdi ise kan bilekte ellerimde tutmuyo
Susmayı bilmesemde kalbe inan dur diyom
yalnızlığa gidiyorumda sen nedense gelmiyon
biraz rahat bırak beni ulan kalemimle düşünüyom.



gökyüzüne baktığımda gözlerini görüyorum
bu lanet olası bitkiden artık gitmek istiyorum
ama gülüm sen gittikçe dahada içine batıyorum
saramış gözaltlarımla ölümü sana sunuyorum



saatten haberim yokki zaten uykum inan gelmiyo
sırf unutmak için kalpte çelik duvarlar örülüyor
fotoğrafına bakıp sonra zor olsada uyuyorum
onunla mutlu ol yeterki ben her saniye ölüyorum



Aynalara bakıp kadavralarımı tekrar çözüyorum
bir ışık var orda yarim içine sensiz giriyorum
olan biteni görüyorum herşey oldu bitti mi
farklı olan ben miyim ki yoksa biraz biz mi.?



sabahların güneşi kadar parlak olan gözlerin
beni bitiren sen değilki benim aptal sözlerim
gözlerimden damla damla yağıyosun bugünde yine
görmesende ordayım ben hep gitmicem bile


sağ yanımda fotoğrafın sol yanımda biram
işte yokluğunda ağlar oldu sol tarafım şuram
çekicem silahı bitçek hasret düşünmeden bian
derdimi tek anlayanlar benim şarkılar ve biram



Aynalara Bakmıyorum gözlerimi görme bile
saçım başım dağınık kusura bakma ağladım yine
günlerdir uyku yokki gelde gör beni
ben delimiyim ulan aynalarda görür oldum seni



Aşk mı farklı hayallerimiz vardı rüyalarda kaldı
okyanus'un mavisinden parlak eşarbında vardı
hani sen küsünce ben onla bıyık filan yapardım
şimdi ise geride kaldı sen bu canımı aldın



istediğini söyle şimdi şerefsizmişim ya hani
sevmek , özlemek şimdi şerefsizlik oldu dimi
bu beyaz satırlarım sana olan armağanım
aşk oyuncak olmuş zaten ondan ona aldanıyor



gitmek fayda ettimi hasretinden ölüyorum
yazın ortasında ulan özleminle donuyorum
o piçlesin lan işte olan biteni burdan görüyorum
biraz daha yaklaş gülüm silüetinden öpüyorum




her biyanda kokun gülüm özleminle ölüyorum
sararmış gözaltlarımla yinede sana gülüyorum
kahverengi gözlerinde hayata yeniden doğuyorum
her nefeste buluyorum canımı sana sunuyorum


saat ikiyi yirmi geçe her dumanda vuruyorum
günlerdir uyku yok gelmesin ben istemiyorum
kapkaranlık odamda ben hasretinden ölürken
doğan güneş doğmaz oldu yanaklarımı silerken



Yani Şöyle Diyim Bu Aşkın Sorunu Ne .?
Sonunu Bulamadık Bugünde İntiharın Eşiğinde
Ben Aciz Adam Nacizane Sana Aşık
Beklerim Ben Hep Yokluğunda Delirsem Bile