Enes Özkan - Bir Ağustos Akşamı

Bundan tam bir yıl önce göz göze gelmiştik senle
Herşey oyunmuş meğer hayatıma çektin perde
Hani ellerin nerde? verdiğin sözlerin nerde?
Sen uzaktasın bende yarım bıraktığın yerde

Çok birşey istemedim biraz mutluluk biraz sen
Dünyalar benim olurdu yüzüme birkez gülsen
Sensizlik ne kadar zor ah bunu bir bilebilsen
Kendinden utanırsın şu halimi görebilsen

Hatırladın mı hani bir ağustos akşamında
İnan duruyor hala o mesaj telefonumda
Yarın buluşalım mı? göreyim son kez de olsa
Herkes yoluna gidecekti buluştuktan sonra

Yanyana geldik elveda cümlesi bekliyordum
Herşeye rağmen iyi hatırlamak istiyordum
Tekrar deneyelim mi? dedin ve elimden tuttun
Kendimi bir girdabın tam da ortasında buldum

Beni durdurmasaydın arkamı dönüp giderdim
Bahanem de hazırdı nasılsa sevmedi derdim
Birkaç gün acı çeker sonra eskiye dönerdim
Belki yüzüm gülerdi olmazdı bu kadar derdim
Ayrılan ben olsam da aslında sendin terk eden
O sahte sözlerinle herşeyin içine eden
Değdi mi bunca şeye sor kendine sor bi neden?
Artık ardında ne kalp bıraktın ne de bir beden

Caddeye çıkıp elim cebimde geziniyorum
Ben nerde hata yaptım diyerek düşünüyorum
O an efkar basıyor beste mırıldanıyorum
Sonra da gelmişine geçmişine sövüyorum

Bulutlar toplanıyor ardından yağmur yağıyor
Etrafı hafiften bir toprak kokusu sarıyor
Beraber yaşadığmız günler aklıma geliyor
Özledim sanma sakın nefretim ağır basıyor

Şimdi güneşler açtı şehrimin sokaklarına
Bir daha kanmam asla senin o yalanlarına
Gelsende bulamazsın yerin yok yarınlarımda
Duygularım darmadağın aklım ise firarda

Kalbimden gittiğin o günü sakına unutma
Benden 1 hafta sonra gittin onun omuzuna
Kal sevgilim orada gelme sakın buralara
Ağlamakdan buz tutmuş kalbime dokunma daha