Epifonem - İfşa Eder

1.verse
Hüzün dolu hatıralar ve geride bıraktıklarım
Yıpratılmış sükûnet ve biraz umutla ayaktayım
Her gece o parlak yıldızları seyre dalmaktayım
Pus kaplamış geçmişimi elimde bir mumla kovalarım
Dudaklarından çıkan her kelimen isabetsiz
Dönüp baktım çevreme dört yanım şerefsiz
Yapayalnız bir adamım ben bedenim dahi gölgesiz
Doğruları söylediği için galiba Hüseyin edepsiz
Yaşadığım bir damla huzur dertler heybesinde boğulur
Keder sarmış hayalimi kırık düşlerim yorgundur
Mutluluk, Okyanusda sararmış bi yosundur
Bütün huzurumu götürür damla damla yağan yağmur
Kader beyaz kâğıda beyaz mürekkeple işlenmiş
Geçmişim dönüp arkamdan çığlık çığlığa seslenmiş
Ecel bütün fanilere beyaz kefenle süslenmiş
Çevremdeki nankör kargalar günahlarımla beslenmiş

nakarat
Yüce rabbi anlamak bu küçük akla yetmez
Zira bu yorgur ruhum o kadar günahı çekemez
Başkasının kusuruna gülene bakın hele
Şükür edeceği yerde günahsız geçinemez
(Umudum gözlerimden damla damla akıp gider.. x2
Sol yanımdaki melekler günahlarımı bırakıp gider
Seyrettiğim bütün kâbuslarım tüm neşemi sendeler
Seningül sevgin gönül semalarımda raks eder).. x2
Yalnızlık seni bu dünya da hiç kimseyle paylaşamam
Ben kör bi yarasayım aydınlığa yaklaşamam
Taha da yürüyorum ben bildiğim yoldan şaşamam
Ne kadar boş sayfa açsam da mazimden kaçamam
Yaptığım aptallıklar yüzünden nice günlerim aşındı
İşlediğim onca günahlar dehliz bi karanlıktı
Büyüyen tüm pişmanlıklarım hatalıramdan kalıntı
Ne yazık ki öfkem iradesiz kalbimde barındı
her an aklımdayken ölüm ben toprağa karıştım
Dertler ömrüme serpiştikçe ben felekle yarıştım
Korkularla yüzleşmesem de aynada kendimle bakıştım
Ne kadar saklansam da beni ifşa eder satırlarım

Nakarat
Yüce rabbi anlamak bu küçük akla yetmez
Zira bu yorgun ruhum o kadar günahı çekemez
Başkasının kusuruna gülene bakın hele
Şükür edeceği yerde günahsız geçinemez