Feragat Faraza - Hüzün Tüneli

Tut elinden anıların sürün dur peşinden
Yok sayalım herşeyi silinsin maziden
Red eder tüm gerçeği basit cümleler
Mutlu görünen hayatları resim edelim derinden
Sahte akan yaşlarıda siler mi bir el
Söyle şimdi hangi yağmur yağsa seni temizler
Gök kubbe engin arş o kadar mukadder
Hüzün tünelinde kaybolmuş hayaller
Ve her gidenin yerine getirilir bi başkası
Söylesin bir bilen aşkmıdır bunun adı
Yerli yersiz hüzünler sarardı bedeni
Sarardı yapraklar bir son bahar akşamı
Anlamlı sözler kalem yazar derinden
Anlarsın elbet bir gün Buna kulak verirsen
Hislerime tercüman olmuş olsalar bile
Buz dağlarım erimez hiç bi söze güvenmem

HÜZÜN TÜNELLERİNDE KAÇACAK YER YOK
BİR IŞIK BUL BANA YOLU GÖSTER KAYBOLDUM Bİ ÇIKIŞ YOLU YOK
SABIR EDER GÖNÜL BELKİ DER GEÇER

Sabırsız gönlüm sabrı artık öğrendi
Kusursuz seven yok her giden de dert verdi
Zaman aldı elimden zamansız onları
Kaldım bir başıma anla feragat halimi
Derde düştüm ne yani umutlarım var benim
Anlatsam anlamazlar dinlemezler derdimi
Her görene sordum seni tarif edemedi
Sanki yer yarıldı ve sen içine girdin
Arıyorum her yerde resim dahi yok elimde
Hayat yokuşa sürdü seni o yok desemde
Yıllar yıprattı kurak bedenimi
Zaman acımasızca sancı verdi kalbime
Hüzün tünelinde kaçacak yerim yok
Bir ışık bul bana yardım et kader
Kayboldum bi çıkış yolum dahi yok
Sabırsız gönül sessizce bekler