Feragat Faraza - Yarım Kalan

Ne kitaptan okunur, ne defterde yazılı
Gıyaben yargılanıp resmen giydim hüküm
Aşk ezelden hükümran, insafsız ve azılı
Darası düşse bile kurşundan ağır yüküm
Mahşer kurulduğunda çekilirken toz-duman
Çiçeklerle süslerken aşkın sahil kesmini
Güneşe çizeceğiz mutluluğun resmini
Bağrına esmek için ılık meltemle
Ne çölün sam yeliydim, ne dağın poyrazıydım
Tutsaydım ellerini dilde şükran zikriyle
Bir kelebek ömrüne seve seve razıydım Araf'ta sarıl bana bırakma öksüz-yetim
O anda göreceksin yüzümün güldüğünü
Yerde nişan yaparız, gök yüzünde düğünü
Hayalde yüzdün belki, bir rüya gördün
Dense de yaşadığım; ne hayaldi, ne yalan

Yarım kalan bir aşk ki; külfeti bu dünyada
Mahşer sayfalarına kalan
Gidişime üzülme öbür tarafa
Yarım kalan sevda Araf'ta