İkbal Gürpınar - Yüreğimin Delikanlısı

Babam,
Yüreğimin delikanlısı
Sen giderken gelmişti bahar
Çiçeklenmişti ağaçlar
İçimde neşe, içimde kocaman umutlar
Mevsim bahardı.
Düşlerim vardı
Bize kış düştü.
Sensizlik düştü
Dışarıda güneş
İçeriye ayaz düştü
Şimdi taze bir sızı bize her bahar
Çocuktum
Kabus zannettim
Ya da kabus olsun istedim
Kapadım gizlerimi sım sıkı
1 2 3 bildiğim kadar saydım,

Olmadı bi daha saydım
Bi daha saydım olmadı Gözlerimi yine sensizliğe açtım
O gün ağaca takılmıştı uçurtma
Hani kuyruğunu beraber yapmıştık ya
Rengarenk, uçurtmaların en güzeli
Senin elin değmişti
Kimseden yardım istemedim baba
Biliyordum
Sadece sen indirebilirdim
Sen güçtün güvendin
Bekledim ağacın altında saatlerce
Bekledim bekledim, gelmedin
Uçurtmam asılı kaldı
Takıldı rüzgarın peşine gitti
Senin gidişin kadar ani değildi
Bilemedimki napacağımı
Günlerce pencere önünde akşam ettim
Eve dönüş saatlerinde kalbim çıkacak gibi hissettim
Gelmeyecek demişlerdi ama
Sen sürpriz yapmayı seversin