İlyas Şimşek - İrfan Meclisi

İrfan meclisine vardım oturdum
Canlar can içinde devran ederler
İkilik perdesi kalkmış aradan
İnsanı insana hayran ederler
Rahmandan rahime yol alır gider
Ağuyu aşk ile süzer bal eder
Biri kanar cümlesini mest eder
Katreden ummanı seyran ederler
Sıratın üstünde döner pervazı
Gönülden gönüle söyler duazı
Kendine dost kılmış turnayı sazı
Kerbela çölünü eyvan ederler
İçip aşk şarabın ummana dalsa
Kamil mektebinde dersini alsa
Gönülden nefreti kibiri silde
Kulcanın dilini üryan ederler