İntibah - Yıkık Virane

Kelimelerimin her harfinde bir anlam var hikayelik,
Rao huzur işler içine, beatle tam dönüm siyasetlik.
Sözlerin içinde hissiyatlar, dışarda insan kifayetsiz,
Ev içinde pis hayatlar, bazen sözler de kıyafetsiz.
Yamacıma giren dostların g.tü kabarık çıkınca,
Savaşıma gelen dostlarım yüzü kapalı bu kaçıncı,
Helal lokma fayda etmez görünce altına sıçınca,
Kolaya gelen dostların zoru görünce kaçarlar.
Tankerle beslenen ceninleriz, beyinlerin içi hep kütük,
Mustuz yaşamaya alışkınız, hayat orospudan sürtük.
Hüzün sokağıdır yerimiz ve biz adam gibi seveniz
çünkü,
Kalbi temiz herifleriz, onu sevgiyle zehirledim.
Rap yaşamdan ibarettir kesinlik katarsa semazen,
Kulaklarına hitaben gelir rap ve melanko gelir bazen.
Soğun anda gelir sigara aklına birden kenefsiz,
Yanımda insan gereksiz, şimdi çeneni kapa şerefsiz.
Sessizlik en iyi cevaptır, bu olmayı bilene hitaptır,
İçimde dramatik kitaptı ve insan kırmak günahtı. İnsanı öldüren sürattır ama sen içime kül attın,
Olmaması gereken bi surattın, şimdi bitmiş bir kürtajsın.
Masal, roman ve deneme, banamıydı bu hitabe,
İçimde sönük bir voltaj gibi kesildi yarım hikayem.
Kulaklık en iyi dostum oldu göz yaşımsa kostümüm,
İyilik gitti içimden şimdi en kötünün dostuyum.
Bir kere işe yaramadım, yaramı kendim saramadım,
Bir hiç pahasına kanamadı bu yürek kendini karaladı.
Umutlu yıkıldım içimden, inan değil ama s.kimde,
Boşuna sevinme ama bak dikilicem karşına bitimde.
Aşk yaşa ve olgun ol ve onyediyken kırkbeş ol,
Uyanma sakın rüya ol, bir cemal süreyya ol.
Çöle saplanmış çiçek gibi, umutlar içinde düğümlenir,
Ne oldu da gittiğimde, içinde kelebek düğünlenir.
Hayat karşı tarafta, yıkık bir viranedir,
Ben, içimden yanarım çünkü ölmek umrumda değil.
Ve gusül var yürek verildi doğum anından beri,
Bir daha doğacak bu güneş çünkü ölmek için gelmedim.