Marşlar - İstiklal Marşı

Korkma, sönmez bu safaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yildizidir, parlayacak
O benimdir, o benim milletimindir ancak.

Çatma, kurban olayim çehreni ey nazli hilâl
Kahraman irkima bir gül! Ne bu siddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarimiz sonra helâl
Hakkidir, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!

Ben ezelden beridir hür yasadim, hür yasarim.
Hangi çilgin bana zincir vuracakmis? Sasarim
Kükremis sel gibiyim, bendimi çigner, asarim
Yirtarim daglari, enginlere sigmam, tasarim.

Garbin âfâkini sarmissa çelik zirhli duvar,
Benim iman dolu gögsüm gibi serhaddim var
Ulusun, korkma! Nasil böyle bir imâni bogar,
'Medeniyyet!” dedigin tek disi kalmis canavar?

Arkadas! Yurduma alçaklari ugratma, sakin.
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsizca akin
Dogacaktir sana va'dettigi günler Hakk'in
Kim bilir, belki yarin, belki yarindan da yakin.
Bastigin yerleri 'toprak” diyerek geçme, tani
Düsün altindaki binlerce kefensiz yatani.
Sen sehit oglusun, incitme, yaziktir, atani
Verme, dünyalari alsan da, bu cennet vatani.

Kim bu cennet vatanin ugruna olmaz ki fedâ?
Sühedâ fiskiracak topragi siksan, sühedâ
Câni, cânâni, bütün varimi alsin da Huda
Etmesin tek vatanimdan beni dünyada cüdâ.

Ruhumun senden, Ilâhî, sudur ancak emeli
Degmesin mabedimin gögsüne nâmahrem eli
Bu ezanlar-ki sahâdetleri dinin temeli
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder,varsa tasim,
Her cerîhamdan, Ilâhî, bosanip kanli yasim
Fiskirir ruh-i mücerred gibi yerden na'sim
O zaman yükselerek arsa deger belki basim.

Dalgalan sen de safaklar gibi ey sanli hilâl
Olsun artik dökülen kanlarimin hepsi helâl
Ebediyen sana yok, irkima yok izmihlâl
Hakkidir, hür yasamis, bayragimin hürriyet;
Hakkidir, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!