Mehmethan - Unutmadım

BulamaM bu yolu seçtim ama aramam
bu bedeni taşıyamam
kalamam bu yolu geçtim ama saramam
bu yüreği taşıyamam
x3

teninde sonsuzluğuma dalarken
dilinde suskunluğumu tanırken
kokunu yüreğimede ben alırken
her karen ve yüzün ezberimken



Çıkmaza düşünce tanrıya sığınır
insan yorulur ve aşkını çığırır
anlatır gece gün dindiremez
sığdıramaz cümlelesini bitiremez


kalbimin ibresi ve kıblesi sanadır
her yön ve her yolum yine sanadır
bedenimi ele geçiren kalbim bir
çöl arsızı gibi yine sana susadı


yüzün varken hüzünü aramam
çözüm bu seviyorum ve saklamam
senin güzel gamzenle kalıyorum
hepsi ışığa ben sana bakıyorum



kalbim aşkını ister
kalbim sevgini ister
kalbim tek seni dinler
kalbim o kokunu özler


içini dökte beyazım kararsın
ve ipimi çek sen ayaza kadarsın
öldüm diye atmaz mı sanarsın
kavurur ateşim sende yanarsın




BulamaM bu yolu seçtim ama aramam
bu bedeni taşıyamam
kalamam bu yolu geçtim ama saramam
bu yüreği taşıyamam x3



gönül gözümde kaşını çattı
sapladın bıçağı derine battı
ihanet değil sözün acıttı
tutunduramadın küstü dağıttı


günden güne erir bu kalbim
ateşkes verir yürekle harbim
bulut üzerinde yürümem artık
yumuşak geldi ve dibine daldık


unut ,avut kendini kandır
tüy diken olur ya bedeni kaldır
kanayan yaramı tenine sardır
aşka bula yüreği yüreğe daldır


köküne kadar sapla acımadı
batır keskince ama kanamadı
yalan sevgini içinede alamadı
kalan dengimi suyunada banamdı



vapuruma bin ve dumanıma üfle
çapulcu sevgi yerde vede itme
kumarbazım evet ben kaybettim
eserim , bedenim beni terketm




bulut buluta vurur vede gürler
akar göz yaşı ve suyunu dinler
akıp gider bakar durduramaz
soldu çiçeği ve taneye üfler




BulamaM bu yolu seçtim ama aramam
bu bedeni taşıyamam
kalamam bu yolu geçtim ama saramam
bu yüreği taşıyamam