Mikyas Mon - Yakaladım Hayatın Ensesinden

Yollar uzun,o uzunlukta binlerce adım atan insan var
Hepsi bir umudun peşinden koşar durur yorulsada,
Pervasızca düşünen insanların sonu hep üzüntü
Para onlara güç versede mutluluk vaatleri edemezki,
Yanlış yol üzerinde keşiflere çıkmıştım
Hep karşıma dekkelen kendi menfaatini düşünendi
Dünya meclisinin içi, mensup dolu adaylar
Hey dostum,yolun sonunda birde ölüm var
Zaman yaşlandırdı gönlümü esti geçti
Küçüklüğümde gerçekçilik rolu kapar ve oynardım
Sözümü gelin kesin damarlarıma işledi Rap duası
dualar ettim allahıma şirretlerden uzak eyleyesin
İffetine sahip ol ki , cennet kapıları aralansın
Kalbine kilit vurulduysa açma yollarını aramalısın

Nakarat
Yakaladım hayatın ensesinden inceledim ömürlerimle
Bir dalında acı, bir dalında sevinç neşreder
Keyfekeder dudaklarımla bu sözcükler dans eder
Ufkumun ötesinde bir hicran bir dram bir ahkam
bir hüsran bir yaşam aydınlığı var

Sorun nedir,bu yaşam felsefesi içinde ihya olan kim Siz kimsiniz, Onlar kim
meçhul bi döngünün kısalmış dili
Melankolik hüznüm göz yaşıyla ağlamaktan beter halde
Vasiyet gününe dek bu karanlık adam hep yasta
Taş bilek gücümün etkisi sözlerimle keskinleşti
Mevlanayı Mevlevi kentinde hayatımı kurdum
Seferi hisardan doğma , dervişe nazırım
Akşam güneşi çöktü farklılaştı sevgi ağacı
Gece renk değiştirdi , okyanusa ay resmedildi
Sarf edildi en güzel gelecek için çabalandı
Aydınlığı bulabilmek için önce karanlıkla savaş
Yavaş adımlar seni geriye iteler sadece,çökertirsin senliğini
Sen ve sen gibileri batırır bütün bu gemileri
Son anlarda bile gözlerini umutla kapat
ümitsizleşme

Nakarat
Yakaladım hayatın ensesinden inceledim ömürlerimle
Bir dalında acı, bir dalında sevinç neşreder
Keyfekeder dudaklarımla bu sözcükler dans eder
Ufkumun ötesinde bir hicran bir dram bir ahkam
bir hüsran bir yaşam aydınlığı var