Miralay - Rüzgarlar

bir an gelir hüzün çöker yaprak yaprak senden içer
bir an gelir umut biter yaprak yaprak kalbe düşer
bu rüzgarlar eser durur
kanım aynı tertemiz içim çürüktür gözler hep yaşlı mehtaba küskün
poyrazlar neden vurur
benim anlım ak başım dik ve de asla eğmedim boynumu bükmedim yasla....

bu kaçıncı perde hayat utansın seneryo bitti ve sahne kapansın
her gece aynı rol aynı ve sahte gün batıyor bak aynı sıhhatte
bak aynı sokakta bir başıma ben bir hayli yorgunum gözyaşımı sen
damladı ağladım anladım ayrılık olmasa keşke ama var neden
yelkenler açtım bu gece ufkuna hayale daldım seninle kol kola
birde baktım yelken düşmüş düşündüm ayrılıkta mümkünmüş
dilime kelepçeyi vursa ne olacak kalbime kazımışım ismini ancak
vur bana durmadan beni kul saysana dur ama gitme perde kapanacak

bir an gelir hüzün çöker yaprak yaprak senden içer
bir an gelir umut biter yaprak yaprak kalbe düşer bu rüzgarlar eser durur
kanım aynı tertemiz içim çürüktür gözler hep yaşlı mehtaba küskün
poyrazlar neden vurur
benim anlım ak başım dik ve de asla eğmedim boynumu bükmedim yasla....

tutundum yinede beşinci ipten aksadı düştü azab kadehinden
gürledi gökler ağladı sessiz ben garip bir yazar sense cevher
4e 10a kola uyandım uykudan onca kefen giydim hepsi korkudan
kaçıştı bedenimi şerler sardı gel al götür beni bu kuytulardan
bu rüzgarlar eser durur
kanım aynı tertemiz içim çürüktür gözler hep yaşlı mehtaba küskün
poyrazlar neden vurur
benim anlım ak başım dik ve de asla eğmedim boynumu bükmedim yasla....
bu rüzgarlar eser durur
kanım aynı tertemiz içim çürüktür gözler hep yaşlı mehtaba küskün
poyrazlar neden vurur
benim anlım ak başım dik ve de asla eğmedim boynumu bükmedim yasla....