Misal - Sükut-u Feryat

Kendi dünyamın içinde yıkık dökük yaşarken
Yanlışlara nefsi heva eşliğinde koşarken
Bıraktım hayatı oda beni bıraksa
Sukunete varamadım ne kadarda ıraksa
Dünya zor , acımasız buda benim kuruntum
Geldiği kadar gitseydim Rabbime huzuru bulurdum
Ben böyle değildim ne oldu yöneldim çıkmazlara
Cennetten kovuldum batıp çıktım çamurlara
Tıkandığım anlarımda rukudan kalktığımda
Secdeye vardığımda Ağlarken yanaklarımda
Sukut iken dudaklarda Haykırıken sedamda
Biliyorum her anımda O da benim yanımda
Bazen olur göremezsin olsa gözün önünde
Gösterilmesi icap eder uğra Kalbin ehline
Onlarki Gönül Ustaları Halil iken Rabblerine
Nurundan nur serpmiş 'Kerim olan” kalplerine

NAKARAT
Senden başka kime sığınsın bu kalp
Yok ki başka sığınağım Senden başka kimim var
ElestubiRabbikum sorusuna Galu bela demedik mi
Unuttuk mu misafiriz ona söz vermedik mi
Seni senden iyi bilirken bu yaptığın kelekti
Hatırlatmam için yarana tuzmu basmak gerekli
Helal haram çizgisi bildiğimce emektir
Terin aktıysa nimete o yediğin yemektir
Yüzsüzlük doyumsuz olup verdikçe istemektir
Din nasihattir bilmiyorsan sukut edip dinlemektir
İnsanoğlu hiç doymaz bakmaz etrafına
Karanlığın içindedir 'Amma” Gerek duymaz aydınlığa
Nüfuz ederken içine kibir gurur duygular
Bazende durur bakar kendisinide sorgular
Hayat bi hayırsız evlat
Vermiyor artık yaşamak tat Dakikalar bayat
Avazım çıktığınca bağırıyorum ediyorum feryat
Yalvarıyorum Sızlanıyorum Ya RasulAllah Şefaat

NAKARAT
Senden başka kime sığınsın bu kalp
Yok ki başka sığınağım Senden başka kimim var