Muhalif - Terk-i Diyar

Dolgu topuk giy, kabadayı ol
Kişiliğini mitoz böl, kalabalık ol
Oltaya takılıp alabalık ol
Ya da sonradan açılıp Arap atı ol
Mahmud Ekrem'in arabası ol
Rampada eriyen balatası ol
Batmış bi' kadırganın kamarası ol
Bir mağdurun verilmiş sadakası ol
Acemi bi' samurayın katanası ol
Façalı bi' Şahin'in aragazı ol
Irkçı köpeklerin kafatası ol
Yobaz muallimin falakası ol
Alex'in attığı ara pası ol
Bir kış günü Kuşçu'nun barakası ol
Bir âhu dilberin kara kaşı ol
Kayıplarımı geri kazanasım ol
Sonbahar ertesi karakışım ol
Nabzım arttıkça kan akışım ol
Tanrı'ya aşk ile yakarışım ol
Denizin ufkunda batan ışık ol
İlkokulumdaki yakalığım ol
Korkup kaçtığım bal arısı ol
Kanımla çizdiğim tasarımım ol
Gönül köşkümün halayığı ol!!

Peymânem kana doydu
Seyyânen kafa bulduk
Terk-i diyâr edicez
Ama nerede?? Peymânem kana doydu
Seyyânen kafa bulduk
Terk-i diyâr edicez
Ama nerede yol??

Tavsiye vermeye yetkim yok
Himmete muhtaç dede gibi benim hâlim
Haddimi bilmezden geliyorum
Tevâzumu egomla dengeliyorum
Ama sendeliyorum kimi zaman tabii
Güneşim açtıkça gölgem bana tâbi
Kibriti çak, içine dumanı çek istersen
ya da oksijenle matiz ol, aynen
Seçim senin, e niye peşimdesin??
"Uzak dur!" diye uyardım peşin peşin
Bencilin tekiyim ve biraz da cimri
Hesâbını yapıyorum üçün beşin
Her sabah aynaya bakıyorum nefretle
Güne başlama seansım, rutinim
Statik bi' sekansı tutuyorum böyle
Gregor Samsa'dan hâlliceyim
Trum tiki tak, bi' nevi makinalaşmak benimki
Yerinde saymaya programlı
Bozuk demek ki
Beynim sorguyu bekleyen ölü kadar evhamlı
Hâfızamdan siliniyo' zaman mefhumu
Rûhumu saran bi' cüzzam bu..
Cüzdanın kıyısındaki eski resimsin
Eskimeye direnen ezgilerimsin..