Mustafa Yıldızdoğan - Dön Gel

Ben ki dalları kurumuş ağacım sensiz susuz açım
Ben ki bir bebek gibi çaresiz sana muhtacım
Yanmışım yanayım yıkılmış sarayım nerde kalayım dön gel
Solmuşum solayım cana bedayım kurban olayım dön gel

Hasret rüzgarı gönlümü yıkar başımda yağmur kar
Sensizken zaten yaşamıyorum ecel gelse ne çıkar
Yanmışım yanayım yıkılmış sarayım nerde kalayım dön gel
Solmuşum solayım cana bedayım kurban olayım dön gel