Negro Kunâla - Acının Lugatı

Acının Lugatını

Verse 1

Bak, görebildiğin kadar mı burdayım ben
Gör, kalp gözünle hisset beni meleğim
Kal öyle, çıkarca geleceksen dilim kenetlenir
Bilemedim sevdanın ne benle alıp veremedikleri

Soracak olsan, halim hoştur derim ben
Dert etme yeter ki sen
Kızılcık şerbeti misali aşk
Gelir ve yerleşir yüreğe, çatlatır olsan taş
Hep birikim, hep tasarruf ettim kederleri, bu da benim

Sığınacak bi liman aramam, yanımdaysa hayalin
Ne verdin razı gelmedim? Senden başka istemdim...
Çok gördün ya bana seni, ona da Eyvallah be gülüm
Sen seni benim gözümle göremedin, orda kaybettin...

Şimdi hadi, dik bakalım yaprakları ağaca
Kırılan bardağı yapıştır ve su iç kana kana
Kurşunu beynine yemiş yüreğimi, kaldır haydi hayata
İşte öyle vurdun gittin beni, insaf etmedin


Nakarat
Yar içimde huzur aramam sen yoksan
Burdayım ben, bıraktığın yerde
Aman kimseler gelmesin, teselliye luzüm yok
İyi bilirim acının lugatını, elinden elime...

Verse 2

Karanlık dünyam karanlık, şem pervanesiz
Bi de şu insanlara dert anlatma teranesi
Kendi derdim sanki bana yetmiyomuş gibi
Üst üste gelir hep geldimi bitanesi

Yazdığım her parça sana okunmalı hep
Zaten yaptığım her şarkı, yine sana değil mi ki?
Şimdi yoksun ya, elim kaleme de gitmez benim
Tüm derdi gene liriklerim üstlenir

Çek git diyo içimden bi ses, tıkıyorum kulaklarımı
Sözüm var sana korkum ondan, üstümde kul hakkı kalır
Ama senden parça almış napim zalim bi yanım
Zaptetmek zor onu herşeyi yapar gözü karardımı

Karar senin, ben hala burdayım, bitmedi yürek ateşi
Gelsen bomba, ama bi selamında yani yetişir
Aklım almıyo, senle doluyken kalbin alış verişi
İşte huzur dedin de, o da bizde yok elden ne gelir

Negro KunaLa